Fotoboek of album voorbereiden in Picasa

Fotoalbum maken

Deze pagina gaat over het maken van een fotoboek. Dat is een fotoalbum wat je bij een fotoservice kunt laten printen. Op de site met de basiscursus fotografie is een artikel beschikbaar met tips over het maken van een fotoalbum.

De woorden “Albums” (linksboven) en “Winkel” (rechtsonder) in Picasa suggereren dat het mogelijk is om een gedrukt fotoboek (“album”) te bestellen. Maar dat is niet waar, want zelfs Picasa 3.8 heeft nog geen ingebouwde ontwerp module voor dergelijke boekjes – daarvoor moet je bij één van de gangbare printservices zijn (zie verder). 

Opmerking: het via Picasa bestellen van klassieke afdrukjes (meestal in 10x15 formaat) wordt besproken in Afdrukken 1 en zelf afdrukken (“printen”) in Afdrukken 2.

Maar wat je in Picasa wel kunt doen, is het selecteren en exporteren van de foto’s die je in zo’n boek wilt gebruiken en als je Picasa toch al gebruikt voor het beheer van je hele foto­verzameling, ligt dat natuurlijk voor de hand. En dat je daarbij ook een (tijdelijk) album in Picasa kunt gebruiken om die selectie te ordenen (zeker als het om foto’s uit verschillende mappen gaat), kan soms een verstandige tussenstap zijn.

Dit verhaal zal dus vooral aandacht besteden aan die voorbereiding en niet zozeer aan het maken van het boek zelf, want die mogelijkheden zijn eindeloos. Maar ik zal wel besluiten met het maken van een klein fotoboekje in het ontwerpprogramma van het Kruidvat:

Ongeacht “acute behoeften” zoals een fotoboek, horen de foto’s van die mooie reis eerst op een nette manier “afgewerkt” te worden en Picasa biedt daar zonder “ingewikkeld gedoe” alle mogelijkheden voor en die worden het beste samengevat in Werkvolgorde in Picasa.

Dit betekent dat die serie daarna in orde is en in principe zo voor je reisgenoten geüpload kan worden naar Picasaweb, zodat ze meteen kunnen nagenieten en eventueel jouw goed afgewerkte foto’s kunnen downloaden voor eigen gebruik - al doet bijna niemand dat.

Die reisgenoten hoeven dan niet te wachten tot jij met je fotoboek langskomt, dus zo’n boek maak je vooral voor jezelf om iets in je kast te hebben waar je later nog met genoegen naar terug kunt kijken of om het boekje met een geïnteresseerde bezoeker door te bladeren.

Dit betekent tevens dat de honderden foto’s die op je computer staan niet persé allemaal in dat boek hoeven. Hoeveel dan? - ik schat een tiental van groot formaat en rond negentig van midden formaat en enkele tientallen van klein formaat voor bladvulling.
Dus je moet gaan selecteren en daarbij deze drie “formaten” voor ogen houden, want dan kun je bij exporteren drie tijdelijke mappen maken: groot, middel en klein. Dat gaat zo:

  

 

  

 

De voorbeeldjes zijn te klein om voldoende duidelijk te zijn, maar ik vertel het hieronder wel.

Open de eerste foto van de serie in het bewerkingsvenster van Picasa (dubbelklikken) zodat je de foto goed kunt beoordelen en eventueel nog wat kunt bijstellen (dat zou eigenlijk niet meer nodig moeten zijn, maar misschien zie je dat het nog iets beter kan – zie Corrigeren).

Wandel met de pijltjestoetsen rustig door de serie heen en klik op het groene pinnetje links­onder om de foto’s die je voor groot formaat geschikt acht (ook voor omslag of achtergrond) in het selectievak vast te pinnen (je kunt dan ook eventueel doorgaan in een andere map).

Als je er doorheen bent, klik dan onderaan op Exporteren en typ “Groot” in het 2^e vakje.
Kies ook “Oorspronkelijk formaat” en afbeeldingskwaliteit “Normaal” (dat blijft zo). Dan klik je nogmaals op Exporteren en in het venstertje dat dan verschijnt, zie je dat er inderdaad een map met de naam “Groot” is gevuld en het is belangrijk om te onthouden waarin die map zich bevindt (normaal is dat de map “Picasa-exports” en dat moet je altijd zo laten om zwerf­mappen te voorkomen, want dan weet je later nooit meer wat je daarmee moet).

De bestanden in die map hebben dan dezelfde pixelafmetingen als je in Picasa in de blauwe balk hebt gezien en de bestandsgrootte zal minstens 1 MB per foto zijn, maar dat hangt af van jouw camera. Die bestanden zijn normaliter goed genoeg voor prima afdrukken tot A4-formaat en dat betekent dat ze minstens 3000 pixels in de breedte (of hoogte) moeten zijn. En het moeten natuurlijk scherpe foto’s zijn, tenzij een bepaalde onscherpte toevallig een mooi effect geeft, maar dat is zeldzaam.

Maak nu het selectievak leeg door op het rode rondje onder het groene pinnetje te klikken en begin dan weer vooraan in de serie om nu het veel grotere aantal voor normaal formaat te gaan kiezen en weer vast te pinnen. Het is daarbij niet erg om soms dezelfde foto te kiezen, want dat kan bij de vulling van je album van pas komen.

Als je rond bent, klik je weer op Exporteren en typ je in het 2^e vakje “Middel” en vervolgens kies je “formaat aanpassen” en sleep je het schuifje helemaal naar rechts. Dan staat er 1600 in het naastliggende vakje en dat betekent dat er nieuwe bestanden worden gemaakt met een breedte (of hoogte) van 1600 pixels en dat is voldoende voor afdrukken tot 16 cm breed (of hoog). Met de afbeeldingskwaliteit op “normaal” krijg je dan bestanden van rond 0,4 MB en omdat die in de meerderheid zijn, wordt je boek tenminste niet zo’n walgelijk groot be­stand waarvan het verzenden naar de printservice de hele avond duurt.

Op dezelfde manier ga je te werk voor de kleine bladvullers, maar dan zet je het schuifje op 800 pixels en dat is voldoende voor afdrukken tot 8 cm breed (of hoog). Je krijgt dan een mapje “Klein” met bestanden van rond 0,1 MB.

Hieronder zie je deze exportsmapjes in Picasa (ik heb mij beperkt tot 3 foto’s per mapje voor een heel klein fotoboekje van een bijzondere concert):

Opmerking: deze mapjes moet je dus straks in het ontwerpprogramma’s terug weten te vin­den, vandaar dat de mapweergave in boomstructuur zo belangrijk is omdat je die ook in zo’n programma en in Windows ziet. Het is ook belangrijk om te beseffen dat deze mapjes alleen zijn bedoeld om een fotoboek te ontwerpen en daarna dus meteen weg moeten.

Je kunt nu Picasa afsluiten, tenzij je voor je fotoboek nog bijzondere dingen wilt maken zoals een collage of een op een aparte manier bewerkte foto’s met een leuke tekst enzovoort.

Je moet eerst de bestel- en ontwerpsoftware downloaden en installeren, bijvoorbeeld bij AH:

Dezelfde software van CéWé vind je bij het Kruidvat, maar daar zie je meteen dat deze ook bestaat voor jouw “Mac” en zelfs voor een Linux-computer (dat geldt ook voor Picasa):

Dit zijn universele programma’s waarmee je ook andere producten en gewone losse foto’s in allerlei maten en uitvoeringen kunt bestellen – hetzij via internet, hetzij via een door het pro­gramma gemaakte cd die je dan in jouw AH- of Kruidvatwinkel in een bestelenvelop stopt.

Er zijn natuurlijk legio andere leveranciers zoals het bekende Albelli die gespecialiseerd is in fotoboeken. Zij hebben namelijk ook een eenvoudig on-line ontwerpprogramma en dat heeft het grote voordeel dat je niet steeds het programma op je computer moet laten bijwerken omdat er weer een paar productveranderingen zijn (prijsupdates worden wel snel verwerkt).

Maar ik blijf mijn oude leverancier trouw en geef hieronder een paar voorbeelden in het pro­gramma van het Kruidvat. Als je dat start en je negeert even de controle op updates en je kiest dan Fotoboeken (linksboven), moet je de gewenste uitvoering kiezen (zie de eerste afbeelding helemaal bovenaan) en ik heb “small” gekozen: dit is een schriftje van 14x13 cm met 26 (of meer) pagina’s. Daarna verschijnt het ontwerpvenster met als eerste vraag of je het boekje automatisch of handmatig wilt vullen:

Een automatisch gevuld boekje kan best een verrassend resultaat opleveren (dat je overi­gens nog kunt aanpassen), maar negeert volledig mijn vooraf gemaakte formaatkeuzes.

Dus ik kies voor handmatig vullen en als je ca. 100 foto’s in voorraad hebt, moet je op een avondje hard werken rekenen – zeker als je nog geen ervaring hebt en in alle mogelijkheden verdwaalt.

Het eerste venster toont de opengeslagen omslag (de voorkant zit dus rechts) en aan de linkerkant een mappenlijst waarin je eerst jouw mapjes moet zien terug te vinden en hieronder heb ik het mapje “Groot” gekozen dat nu 4 foto’s bevat (zie verder):

Dan sleep ik één van die foto’s naar een lege plek op de omslag en kies via één van de knopjes dat ik deze foto als achtergrond wil gebruiken. Verder sleep ik één van de foto’s uit het mapje “Klein” naar bovenste vakje en verwijder ik de twee andere vakjes. Vervolgens type ik een tekst in witte letters en sleep deze op het kleine fotootje en dan krijg je dit:

Van de grote foto zie je maar een strook en ik kan die op en neer slepen om het mooiste deel uit te zoeken. Ook het kleine fotootje kan ik overal neerzetten en groter of kleiner maken. De witte strook met barcode (op de achterkant) moet ik voor lief nemen.

Opmerking: vanwege het kleine formaat van dit boekje had ik eigenlijk geen mapje “Groot” hoeven te maken, maar hier zie je dat het opengeslagen formaat (28 cm) toch bijna de breedte van een A4-tje heeft en daarvoor heb je wel degelijk een groot bestand met breedte van minstens 2800 pixels nodig. En dat kun je dus ook nodig hebben voor twee tegenover elkaar liggende pagina’s in het boekje.
Daarom is het van belang dat je op de website eerst een overzicht van formaten, pagina’s en prijzen bestudeert, zodat je daarmee rekening kunt houden bij het selecteren van foto’s voor de drie door mij beschreven formaten. En zoals reeds opgemerkt speelt daarbij ook de keuze voor liggend of staand formaat een hoofdrol.

Dan volgen pagina 1+2 (de oneven paginanummers liggen altijd links) en daarbij heb ik gekozen voor een stenige achtergrond uit de kolom “Ontwerp” om “in stijl” te blijven:

Dan volgen pagina 3+4 en daarvoor verzin ik onverwacht dat ik de klavecimbelfoto over twee pagina’s wil, gelardeerd door twee bijpassende kleintjes. En dan valt het programma ineens door de mand, want omdat ik die foto alleen in middenformaat beschikbaar heb, zou het “Kruidvat” een waarschuwing moeten tonen dat mijn foto daarvoor te weinig pixels heeft en dat doen ze niet (zie verder).
Ik heb dit onverwachte probleem opgelost door deze foto via Picasa alsnog toe te voegen aan mapje “Groot” (vandaar de 4^e foto in dit mapje) en na toevoeging van een kleine tekst, is dit toch een geheel van voldoende kwaliteit geworden (zie verder):

 

En tenslotte pagina 5+6, eveneens met een stenige achtergrond. De rechter foto is welis­waar geschikt voor een groter formaat en ik zou die dus alsnog via Picasa aan het mapje “Middel” kunnen toevoegen, maar dat heb ik uit gemakzucht niet meer gedaan (dit geldt ook voor de foto op pagina 1):

De pagina’s 7 t/m 26 blijven dus leeg zoals je hieronder kunt zien en dan is het natuurlijk niet zinvol om zo’n boekje te bestellen, tenzij je die lege pagina’s wilt benutten om losse foto’s in te plakken - maar daarvoor is zo’n schriftje eigenlijk niet zo geschikt. Maar dun papier zoals blaadjes uit informatiemateriaal kan wel heel goed.

Ik had dus inderdaad beter moeten plannen en gegeven de keuze voor dit type boekje in Picasa minstens 25 foto’s van middenformaat klaar moeten maken.

Opmerking: deze indeling suggereert dat je alleen maar twee panoramafoto’s per pagina kwijt kunt, maar dat is onzin. Je kunt per pagina elke indeling kiezen die je leuk vindt en ook gewoon vrij op een lege pagina werken. Scheef geplaatste foto’s en tekst kunnen ook.

Je kunt het boekje tussentijds opslaan en later via openen weer verder gaan.

Opmerking: het programma bevat ook redelijk uitgebreide mogelijkheden om foto’s te be­werken, maar dat is (afgezien van uitzonderingen) niet meer nodig, want dat zou je al in Picasa gedaan moeten hebben. Het zou dwaas zijn om dit in Picasa na te laten en het voor zo’n incidenteel fotoboekje in zo’n willekeurig programma wel te doen: Picasa bevat je hele verzameling en zo’n boekje is maar een greep daaruit - dus Picasa is belangrijker.

Als je na vele uren zwoegen je boekje eindelijk in het winkelmandje (rechtsonder) kunt leggen, start je de bestel procedure die je misschien al kent van het bestellen van losse afdrukjes. 
Je ziet dan de prijs en als je na ophalen in de winkel afrekent, heb je maar 99 eurocent meerkosten en dat is zeer schappelijk als je beseft wat er allemaal voor gedaan moet worden. Als je dit bij deze leverancier voor het eerst doet, moet je uiteraard een account aanmaken op basis van je normale e-mailadres en een verzonnen wacht-woord, dat je dan vervolgens nooit meer mag vergeten (dus noteer dat in een kladblokbestandje).

Verder wijst alles zich vanzelf, maar vergeet niet akkoord te gaan met de “leveringsvoor­waarden”, want anders kom je geen stap verder.

Wat mij teleurstelt en wat ik gezien de goede reputatie van printservice CéWé ook niet goed begrijp, dat men een te lage afdrukresolutie accepteert. Ik heb dat even gecontroleerd in een groot formaat boek met fotopapier en daarvan mag je toch de beste kwaliteit verwachten. Maar desondanks verscheen het waarschuwingsteken pas als ik een 800-pixel fotootje had opgerekt tot een breedte van ruim 20 cm en dat komt overeen met een afdrukresolutie van 100 dpi, terwijl minimaal 200 dpi de norm voor goede afdrukken is (zie DPI ).

Opmerking: mijn 100-regel houdt in je voor een topafdruk van 20 cm breed minstens 2000 pixels nodig hebt en dat correspondeert met een afdrukresolutie van minstens 250 dpi.

Voor een foto die je als bladvullende achtergrond gebruikt, waarover je meerdere kleinere foto’s en tekst plaatst, mag de resolutie wel lager zijn. Maar dan moet je de vervaging voor die foto naar behoefte in het programma zelf kunnen instellen en niet laten afhangen van het feit dat jij toevallig een foto met te weinig pixels hebt aangeleverd. En zoals ik hierboven twee grote foto’s als “achtergrond” heb gebruikt (waarvan één op de omslag), mogen ze beslist niet vaag zijn omdat ze een hoofdrol in de vormgeving spelen.

In het algemeen zal het bovenstaande minpunt geen problemen opleveren omdat men vaak meteen de foto’s gebruikt zoals ze uit hun camera zijn gekomen en dat zijn altijd foto’s met voldoende pixels, tenzij je een lage resolutie instelling gebruikt (dat zou dom zijn).
En als je zoals hierboven beschreven zorgvuldig handelt, zul je ook geen resolutieproblemen hebben en in principe een boekje van goede kwaliteit krijgen – mits je maar geen “kunst­matige fotoverbetering” inschakelt, want dan krijg je onnatuurlijk verscherpte afdrukken.

Maar als je desondanks een waarschuwing ziet dan weet je dat je die foto al minstens een factor 2 te groot hebt gemaakt. Hoe dit in andere programma’s gaat, weet ik natuurlijk niet – maar je bent nu wel gewaarschuwd.

Hoewel die boekjes leuk kunnen zijn, heb ik er nog weinig van echt goede kwaliteit gezien en het is voor mij niet altijd duidelijk of dit aan de ontwerp(st)er of aan de printservice ligt.

Natuurlijk zijn zulke boekjes leuker dan schoenendozen vol losse afdrukjes, maar je ziet dat het toch steeds een flinke klus zal zijn en dus voor velen bijna niet te doen.
En gezien het vele werk dat je eraan hebt, moet je niet voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten, want dan kan het resultaat een teleurstelling zijn. Alle waar naar zijn geld, want er komt in de “fabriek” heel wat voor kijken.

Zelf maak ik ze in principe niet – het eind zou weer zoek zijn en ik vind nog steeds dat je de mooiste en meest persoonlijke albums krijgt met ouderwets “snij- en plakwerk” van foto’s en documentjes: krantenknipsels, concertprogramma’s, bijzondere ansichtkaarten, geboorte­kaartjes, rouwkaarten, kortom alles wat in ons gewone leven belangrijk is (“scrappen” mag ook, maar ontaard vaak in kitsch). Dat is ook veel werk, maar leuker en rustiger.